Η ΑΝΟΡΘΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ ΓΡΗΓΟΡΗ ΑΥΞΕΝΤΙΟΥ

Κωνσταντίνος Χολέβας
Πολιτικός Επιστήμων

Στις 3 Μαρτίου 1957, πριν από 53 χρόνια, ένα σύνταγμα Βρετανών επιλέκτων καταδρομέων προσπαθούσε επί ώρες να νικήσει τρεις Ελληνοκυπρίους, μέλη της Εθνικής Οργανώσεως Κυπρίων Αγωνιστών, που είχαν κρυφτεί μέσα σε μία σπηλιά. Κάποια στιγμή ο υπαρχηγός της ΕΟΚΑ, ο Γρηγόρης Αυξεντίου, έδιωξε τους συναγωνιστές του και έμεινε μόνος. Αρνήθηκε να παραδοθεί. Πολέμησε μέχρις εσχάτων. Οι Βρετανοί αδυνατώντας να τον νικήσουν, οι πολλοί τον έναν, έβαλαν φωτιά και έκαψαν την σπηλιά μαζί με τον ήρωα. Ο Σταυραετός του Μαχαιρά έγινε από τότε υπόδειγμα θυσίας και ηρωισμού. Συμβολίζει την ψυχή που νίκησε την ύλη, την λεβεντιά που ταπείνωσε το συμφέρον, το ήθος που δεν φοβάται τον όγκο και τους αριθμούς.
Ο Αυξεντίου με την ζωή του και με τον θάνατό του ανακεφαλαιώνει την γεωγραφική και διαχρονική ενότητα του Ελληνισμού. Γεννήθηκε στην – κατεχόμενη σήμερα – Λύση της Κύπρου και ήλθε στην Ελλάδα για να υπηρετήσει ως Έφεδρος Αξιωματικός εθελοντικά, χωρίς να έχει καμμία υποχρέωση. Υπηρέτησε στα ελληνοβουλγαρικά σύνορα ενώνοντας τα βόρεια με τα νότια άκρα του Έθνους. Το αγωνιστικό του ψευδώνυμο παρέπεμπε στο Ζήδρο, το Δυτικομακεδόνα κλεφταρματολό επί Τουρκοκρατίας. Ο Γρηγόρης κρύφτηκε επί μήνες στην ορεινή Μονή του Μαχαιρά, η οποία συνέχιζε την εθνική δράση των Μοναστηριών του 1821. Η άρνησή του να παραδοθεί στους Άγγλους είναι ευθεία αναφορά στα πολλά Μολών Λαβέ της ελληνικής Ιστορίας. Ακόμη και το γεγονός ότι καταδόθηκε το κρησφύγετό του από προσκυνημένο Έλληνα είναι κι αυτό κομμάτι της μακράς και πικρής Ιστορίας του Ελληνισμού. Εφιάλτες και Πηλιογούσηδες πάντα εμφανίζονταν για να βοηθούν τους κατακτητές. Το καμένο σώμα του δεν παραδόθηκε στους γονείς του να το κηδεύσουν. Ετάφη στα Φυλακισμένα Μνήματα. Η Αποικιοκρατία ήξερε ότι η κηδεία θα εξελισσόταν σε παλλαϊκό συλλαλητήριο.
Ο Γρηγόρης ήλθε στην Αθήνα για να εισαχθεί στην Σχολή Ευελπίδων. Έδωσε εξετάσεις, αλλά κόπηκε λόγω λαθών στην ορθογραφία! Χάσαμε ένα καλό αξιωματικό, κερδίσαμε έναν ήρωα. Και σήμερα το παράδειγμά του αποτελεί ανορθογραφία για τους οπαδούς του ευδαιμονισμού και της ισοπεδωτικής παγκοσμιοποίησης. Αλλά τέτοιες ανορθογραφίες είναι από αυτές που αξίζει να διδάσκουμε στα παιδιά μας. Να τους θυμίζουμε ότι ο Αυξεντίου, όπως και ο έφηβος ποιητής Ευαγόρας Παλληκαρίδης που απηγχονίσθη ένδεκα ημέρες αργότερα, θα μπορούσαν σήμερα να ζουν δίπλα μας. Η μνήμη τους δίνει νόημα στην ζωή μας.