Κοιτάζοντας τον ανδριάντα του Ρήγα Βελεστινλή στο Βελιγράδι

Χαρισμένο στον φίλο ποιητή Αντώνη Φωστιέρη

που μαζί περπατήσαμε το Βελιγράδι.

Διαπίστωση.

Όταν οι στίχοι

αγγίζουν ή μπορούν να κρατάνε άγρυπνο ένα λαό

τότε αναμφισβήτητα είναι γνήσια ποίηση.

Όταν ένας λαός αγαπά ένα ποιητή

και απαγγέλει ποιήματά του από στήθους

προπαντός από στήθους

τότε και πάλι μιλάμε για αληθινή,

για γνήσια ποίηση.

Όταν όμως οι στίχοι

γίνονται θούριος και τραγούδι

τότε μιλάμε για ξεσηκωμό

- «Ως πότε παλικάρια» -

τότε οι σκλάβοι κι οι αδικημένοι του κόσμου

εξ αφορμής του

βρίσκουν τον αιματηρό

ολοφώτεινο δρόμο τους.

Γιώργος Πετούσης
Βελιγράδι 28.09.2008